Het begon allemaal met een gevoel van nieuwsgierigheid en een verlangen naar verdieping. Ik had al veel gelezen over ayahuasca, de krachtige plantaardige drank uit het Amazonegebied die diepe inzichten en spirituele heling zou kunnen brengen. Maar lezen is één ding. Zelf ervaren, dat is iets totaal anders.
Voorbereiding: meer dan alleen fysiek
Voordat ik überhaupt aan de ceremonie mocht deelnemen, kreeg ik een uitgebreide voorbereiding. Er werd gevraagd om een speciaal dieet te volgen – geen vlees, geen alcohol, geen koffie – en om mentale rust op te zoeken. Geen televisie, geen social media. Alleen ik en mijn gedachten. Dat was al een trip op zich.
Ik voelde me zenuwachtig, maar ook nieuwsgierig. Zou ik mijn angsten onder ogen zien? Zou ik iets ontdekken dat ik liever niet wist?
De ceremonie: duisternis, drums en diepte
De ceremonie vond plaats in een kleine, warme ruimte met kaarslicht en zachte muziek. De sjamaan legde alles rustig uit. Nadat iedereen de ayahuasca had ingenomen, begon het wachten. De smaak was bitter en medicinaal. Mijn maag protesteerde even, maar ik hield het binnen.
Na zo’n drie kwartier begonnen de eerste effecten. Golven van energie, lichte visuele vervormingen, een gevoel van verbondenheid. Ik voelde me opgenomen in iets groters. En toen… kwam de diepte.
De reis: confrontatie en heling
Ik werd meegenomen op een innerlijke reis die moeilijk in woorden te vatten is. Ik zag herinneringen uit mijn kindertijd, voelde oude pijnen opnieuw, maar ook… een diepe rust. Alsof iemand eindelijk de warboel in mijn hoofd opruimde. Ik huilde, ik lachte, ik liet los. Een innerlijke stem – of misschien was het mijn eigen onderbewustzijn – sprak met een zachtheid die ik nooit eerder had gevoeld.
Soms was het heftig, ja. Er waren momenten van angst en twijfel. Maar telkens werd ik teruggeleid naar vertrouwen. Naar overgave. Ik was niet alleen.
De dag erna: nuchter en veranderd
De volgende ochtend voelde ik me leeg, maar op een goede manier. Alsof er ruimte was ontstaan. Ik voelde dankbaarheid. Geen euforie, maar een stille helderheid. De wereld zag er net iets anders uit. Ik zag mezelf ook net iets anders.
De inzichten kwamen langzaam, in stukjes, in de dagen daarna. Over wie ik ben. Wat ik nodig heb. En waar ik nog werk te doen heb.
Slotgedachten
Mijn eerste ayahuasca-ervaring was geen magische oplossing, geen shortcut naar verlichting. Maar het was een krachtige spiegel. En misschien is dat precies wat ik nodig had. Zou ik het nog eens doen? Ja. Maar alleen als ik er echt klaar voor ben. Ayahuasca verdient respect. En dat geef ik haar, elke dag opnieuw.
Over de auteur
